Τα ρακούν έχουν μετατρέψει μια από τις πόλεις της Γερμανίας σε δική τους πρωτεύουσα. Ζώα λυμαίνονται στα σπίτια και κάνουν επιδρομές σε κάδους απορριμμάτων. Το βίντεο δείχνει περισσότερα από δώδεκα γούνινα πλάσματα να περιφέρονται στους δρόμους του Κάσελ.
Στις 12 Απριλίου 1934, ο Wilhelm Freiherr Sittich von Berlepsch, επικεφαλής του τοπικού δασαρχείου, απελευθέρωσε δύο ζεύγη ρακούν στην κοντινή λίμνη Edersee για να «εμπλουτίσει» την τοπική άγρια ζωή. Και από τότε, «μασκοφόροι ληστές» δημιουργούν χάος και οι αγρότες τους έχουν ονομάσει Ναζί.
Το Κάσελ, με πληθυσμό 200.000 κατοίκων, φιλοξενεί περίπου 30.000 ρακούν. Και αυτό το ποσοστό είναι 25 φορές υψηλότερο από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη πόλη της Γερμανίας.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο πληθυσμός του είδους θα φτάσει σύντομα το ένα εκατομμύριο.
Τα ανθεκτικά ζώα καταλαμβάνουν τα πάρκα και τους δρόμους του Κάσελ, σκαρφαλώνουν σε καμινάδες και σοφίτες, ψαχουλεύουν στους κάδους απορριμμάτων και στους κήπους αναζητώντας τροφή.
Εισβάλλουν σε σπίτια, κάνουν βόλτες σε πολυσύχναστους δρόμους και πολεμούν γάτες και σκύλους.
Τα ρακούν τρέφονται κυρίως με πουλιά και αμφίβια, συμπεριλαμβανομένου του απειλούμενου με εξαφάνιση κίτρινου φρύνου.
Ωστόσο, οι γοητευτικοί ληστές έχουν γίνει η ανεπίσημη μασκότ της πόλης – τα καταστήματα πωλούν βελούδινα παιχνίδια, μπλουζάκια και μαγνήτες με την εικόνα τους.
“Είναι παράσιτα. Έχω δει σοφίτες που έχουν καταστραφεί ολοσχερώς από ρακούν. Το κόστος της ζημιάς μπορεί να φτάσει τα 10.000 ευρώ. Ένα σπίτι μάλιστα χρειάστηκε να κατεδαφιστεί”, λέει ο κυνηγός Frank Becker.
Η βιολόγος Berit Michler πιστεύει ότι το κακό είναι υπερβολικό: “Τα ρακούν είναι τεμπέληδες. Τρώνε κυρίως ό,τι είναι εύκολο να αποκτηθεί, και αυτά είναι συνήθως είδη σε αφθονία.”
Το 2016, η ΕΕ κατέταξε το ρακούν ως χωροκατακτητικό είδος.
Οι αρχές της χώρας αποφάσισαν να πυροβολήσουν ρακούν μόνο πέρυσι, 200.000 άτομα σκοτώθηκαν.
Ομάδες για τα δικαιώματα των ζώων, συμπεριλαμβανομένης της PETA, ζήτησαν να σταματήσει ο πυροβολισμός. Μερικοί κρατούν αυτά τα ζώα ως κατοικίδια και τα καταφύγια θηλάζουν τραυματισμένα μωρά πριν τα απελευθερώσουν πίσω στη φύση.
