Όταν ο Leiz, από την Οζάκα της Ιαπωνίας, έπρεπε να βάλει την υγεία του κατοικίδιου ζώου του πάνω από την αγάπη του για τα κλασικά αυτοκίνητα, βρήκε έναν αγοραστή που μοιράστηκε το χόμπι του: όχι μόνο του πλήρωσε επιπλέον για να καλύψει τα έξοδα του κτηνιάτρου, αλλά υποσχέθηκε να κρατήσει το αυτοκίνητο, ώστε να μπορούσε να το αγοράσει ξανά όταν θα μπορούσε.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μερικά χόμπι στα οποία αφιερώνουν το χρόνο, τα χρήματά τους και την αφοσίωσή τους. Αυτά συνήθως δεν είναι περισσότερα από δύο ή τρία, αλλά γενικά αυτά είναι τα πάθη που περνούν τον περισσότερο χρόνο τους. Το πρόβλημα είναι όταν αναγκάζονται, για έναν ή τον άλλο λόγο, να επιλέξουν το ένα από το άλλο: δεν είναι εύκολο να κατηγοριοποιούμε τα πράγματα για τα οποία είμαστε παθιασμένοι στη ζωή, κατά σειρά σπουδαιότητας για τον εαυτό μας.
Αλλά αυτή ήταν η απόφαση με την οποία η μοίρα ανάγκασε τον Leiz, έναν άνδρα από την Οζάκα της Ιαπωνίας, ο οποίος μοιράστηκε την αγάπη του για τα κλασικά σπορ αυτοκίνητα, με μια αγάπη για τη γάτα του.
Το σκληρό δίλημμα του προτάθηκε όταν μια επίσκεψη στον κτηνίατρο αποκάλυψε ότι η γάτα του υπέφερε από μολυσματική περιτονίτιδα των γατών, μια ασθένεια που μπορεί να είναι θανατηφόρα. Ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης ήταν να υποβληθεί η γάτα σε ακριβές θεραπείες, κάτι που θα κόστιζε μια μικρή περιουσία.
Απελπισμένος, αλλά ανίκανος να εγκαταλείψει το αγαπημένο του γατάκι, ο Leiz αποφάσισε να θέσει προς πώληση το πολύτιμο περιουσιακό του στοιχείο: το σπορ αυτοκίνητό του.
Ήταν ένα Toyota Supra από το έτος 1989, το οποίο ήταν στην κατοχή του από το 1993. Ήταν η υπερηφάνεια του Leiz, ενός αυτοκινήτου που ο ίδιος ήταν υπεύθυνος για την αναδιαμόρφωση και συντήρηση σε καλή κατάσταση, πάνω από είκοσι χρόνια μετά την αγορά του. Παρ ‘όλα αυτά, η υγεία της γάτας του ήρθε πρώτη.
Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο, ήταν ότι ο αγοραστής που βρήκε του δείχνει την συμπαράστασή του με την κατάστασή του.
Στην απελπισία του, ο Leiz έβαλε το αυτοκίνητο πολύ πιο κάτω από αυτό που άξιζε. Ο αγοραστής του όχι μόνο πρόσφερε να του πληρώσει την πλήρη τιμή, αλλά επίσης πρόσθεσε περίπου και το 1/3 ακόμη από αυτά που ζητούσε, για να τον βοηθήσει με την πληρωμή των λογαριασμών της γάτας. Σαν να μην ήταν αρκετό, υποσχέθηκε επίσης στον Leiz: θα κρατούσε το αυτοκίνητό του σε αποθήκη, όπου θα το φροντίζει και θα το κρατά ασφαλές.
Ο σκοπός αυτού ήταν να μπορέσει ο Leiz να αγοράσει το αυτοκίνητο πάλι, μόλις τελειώσει με την αρρώστια της γατούλας του.
Πιστεύοντας ότι ονειρεύεται, ο Leiz υπέγραψε τη συμφωνία. Γνωρίζοντας ότι το αυτοκίνητό του ήταν σε καλά χέρια, συνέχισε να αφιερώνει όλη του την ενέργεια στη φροντίδα του κατοικίδιου ζώου του, μαθαίνοντας το μάθημα ότι μερικές φορές, το πάθος για ένα θέμα μπορεί να σας οδηγήσει να συναντήσετε πολύ σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή σας.
