Ένα καλό μάθημα για τη διακριτή μεταχείριση πολίτη, με αναπηρία, έδωσε βρετανικό δικαστήριο επιδικάζοντας 2.000 λίρες σε εστιατόριο που αρνήθηκε την είσοδο στον τυφλό John Hardy, χαρακτηρίζοντας «ανθυγιεινό» τον σκύλο-βοηθείας που τον συνόδευε.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα θα αργήσουμε πολύ να δούμε ανάλογες αποφάσεις. Η αιτία είναι απλή: Παρότι έχουμε πλέον μία από τις πιο σύγχρονες νομοθεσίες και για την προστασία των αναπήρων και για τα ζώα βοήθειας (4830/21) οι άνθρωποι με αναπηρίες συνεχίζουν να είναι «αόρατοι». Διότι σε δρόμους απαράδεκτους και χωρίς την παραμικρή πρόνοια για τους τυφλούς, οι ανάπηροι, ευλόγως, αποφεύγουν να κυκλοφορούν.
Πολύ περισσότερο, δυσκολεύονται να επισκεφτούν ένα εστιατόριο ή ένα καφέ, με τον σκύλο- οδηγό τους.
Ας δούμε όμως το περιστατικό που περιγράφει αναλυτικά το thedrinksbusiness.
O 66χρονος με σοβαρά προβλήματα όρασης είχε προγραμματίσει γεύμα με τον γιο και τον εγγονό του, στο εστιατόριο Bengal Spice στο Williton (το οποίο, μάλιστα, διέθετε υψηλή βαθμολογία, 4,5 στα 5, στο Trip Advisor) στην πόλη Somerset.
Παρόλο που το εστιατόριο υποσχόταν στην ιστοσελίδα του ότι μπορεί να ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις των πελατών, το προσωπικό του μόλις αντελήφθη τον σκύλο-οδηγό που συνόδευε τον ανάπηρο πολίτη, έσπευσε να δείξει την πόρτα… και στους δύο!
Ο πολίτης πριν απομακρυνθεί υποβλήθηκε σε ντροπιαστικά σχόλια για τον «οδηγό» του, τον Sidney ενώ χρειάστηκε να εξηγήσει ότι το κατοικίδιο ήταν απλώς… τα μάτια του.
«Προσπάθησα να εξηγήσω ότι ήμουν τυφλός και ο Σίντνεϊ ήταν σκύλος-οδηγός, αλλά το προσωπικό δεν άκουγε και είπαν ότι ήταν ανθυγιεινό να έχεις ένα σκυλί κοντά στην κουζίνα», είπε ο Χάρντι. « Στην περιοχή όλοι γνωρίζουν τον Σίντνεϋ γιατί τρώω αρκετές φορές εκτός σπιτιού. Όμως όταν επισκέπτομαι ένα καινούργιο μαγαζί νιώθω κάπως ανήσυχος και αναρωτιέμαι αν θα πρέπει να επιχειρηματολογήσω γιατί είναι αναγκαίος ο σκύλος- οδηγός στο εστιατόριο», πρόσθεσε ο Χάρντι.
Στη συνέχεια, επικοινώνησε με το Βασιλικό Εθνικό Ινστιτούτο Τυφλών (RNIB) για να ζητήσει νομική δράση κατά του εστιατορίου.
Σύμφωνα με τον Νόμο για την Ισότητα του 2010, στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι επιχειρήσεις εστίασης υποχρεούνται να κάνουν «εύλογες προσαρμογές» για να μην φέρουν τα άτομα με αναπηρία σε μειονεκτική θέση, καθώς η φιλοξενία σκύλων-οδηγών εμπίπτει σε αυτήν την αρμοδιότητα. Το δικαστήριο της κομητείας του Τόντον έκρινε την υπόθεση υπέρ του Χάρντι, διατάσσοντας την Bengal Spice να του πληρώσει αποζημίωση. «Ελπίζουμε ότι η απόφαση στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα πως οι διακρίσεις είναι απαράδεκτες και υπενθυμίζει στις επιχειρήσεις τις υποχρεώσεις τους, βάσει του Νόμου για την Ισότητα του 2010», δήλωσε η Έμιλυ Μοναστηριώτη, η οποία εκπροσωπούσε τον Χάρντι.
«Δυστυχώς, οι περιπτώσεις άρνησης εισόδου σκύλων-οδηγών συνεχίζουν να μην είναι ασυνήθιστες, με τα εστιατόρια και άλλους παρόχους υπηρεσιών, συχνά, να αγνοούν τη νομοθεσία» παραδέχτηκε η Anita Marshall, νομική σύμβουλος του RNIB’s.
Τι προβλέπει η ελληνική νομοθεσία για την είσοδο των ζώων-βοηθείας στους χώρους εστίασης
Σύμφωνα με το άρθρο 21 του τελευταίου νόμο 4830/21 αναφορικά με τους «σκύλους βοήθειας και τα ζώα θεραπείας» προβλέπονται τα εξής:
“ Οι σκύλοι βοήθειας και τα ζώα θεραπείας, μπορούν να εισέρχονται όπου επιτρέπεται η είσοδος των ατόμων τα οποία συνοδεύουν, συμπεριλαμβανομένων εστιατορίων, ξενοδοχείων, νοσοκομείων, σχολείων, δημόσιων υπηρεσιών, αθλητικών εγκαταστάσεων και εκκλησιών, εφόσον το επιτρέπουν το μέγεθος και τα ειδικά χαρακτηριστικά τους. Το άτομο το οποίο δέχεται τις υπηρεσίες του ζώου φέρει τα απαραίτητα πιστοποιητικά που αποδεικνύουν ότι το ζώο είναι σκύλος βοήθειας ή ζώο θεραπείας και τα επιδεικνύει, εφόσον του ζητηθεί, από τους υπευθύνους των χώρων στους οποίους δεν επιτρέπεται κατά κανόνα η είσοδος σε ζώα συντροφιάς.”
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το pet-sitting.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος
