Ο Γουίλι έμεινε μόνος. Μετά από μήνες ασθένειας, ο κηδεμόνας του πέθανε και αυτός, ένα οκτάχρονο σκυλάκι, βρέθηκε χωρίς το άτομο με το οποίο πέρασε όλη του τη ζωή. Ήταν χήρα για πολλά χρόνια και σε αυτό το τετράποδο είχε βρει την παρέα που γέμιζε τη μοναξιά της. Και αυτή η σχέση η τόσο ξεχωριστή άξιζε να ανταμειφθεί και ένα εξίσου ξεχωριστό άτομο που το σκέφτηκε. Ο Gian Pietro Garoli, δήμαρχος του Casalbuttano ed Uniti, μια πόλη περίπου 3800 κατοίκων στην περιοχή της Κρεμόνας, αποφάσισε όχι μόνο να υιοθετήσει τον Willy αλλά και να αγοράσει το σπίτι όπου ζούσε το ζώο για να τον κάνει να νιώθει άνετα.
«Αποφάσισα μια τρελή νύχτα – λέει ο δήμαρχος της La Provincia di Cremona – να τον αφήσω στον κόσμο του. Τώρα αυτός και εγώ έχουμε γίνει υπέροχοι φίλοι. Ο Γουίλι και εγώ συναντιόμασταν κάθε μέρα όταν η Τερέζα τον πήγαινε για μια βόλτα και σταματούσαν να συζητήσουν μαζί μου. Ήξερα ότι δυστυχώς ήταν πολύ άρρωστη και ότι τα τελευταία χρόνια οι νοσηλείες της γινόταν όλο και πιο συχνές, μέχρι δυστυχώς πού πέθανε το βράδυ του Σαββάτου ».
Και ήταν ο ίδιος ο σκύλος που του έδωσε την είδηση για το θάνατο της γυναίκας: «Την Κυριακή το πρωί, όταν τον φώναξα όπως κάνω κάθε φορά από το παράθυρο, αντί να πηδάει και να τρέχει προς μένα, χτυπούσε συνεχώς το κεφάλι του κρατώντας μια παντόφλα από την οποία δεν αποσπάστηκε, δεν ήθελε να φάει και δεν σταμάτησε να κλαίει. Μετά από μερικές ώρες έλαβα ένα μήνυμα στο τηλέφωνό μου με το οποίο η κόρη της κυρίας ανακοίνωσε ότι η μητέρα της έφυγε τη νύχτα και μετά κατάλαβα τα πάντα ».
Τώρα που ο Willy έχει το σπίτι του, έχει ένα άτομο που τον αγαπά, θα πρέπει να αφιερώσει χρόνο για να θρηνήσει: «Είναι καλά σωματικά, αλλά υποφέρει και πρέπει να σεβόμαστε τη θλίψη του. Δεν είναι μόνο ζώα, όπως πιστεύουν ορισμένοι », λέει ο νέος του φίλος.
