Είναι ωραίο να έχεις έναν ήρωα τριγύρω. Αυτός ο σκύλος έσωσε μια γάτα που πνιγόταν στη λίμνη.
Οι σκύλοι και οι γάτες είναι θανάσιμοι εχθροί. Αυτή είναι μια από εκείνες τις δημοφιλείς «βεβαιότητες» που δεν κρατάνε ποτέ για πολύ. Το παρακάτω βίντεο δείχνει όχι μόνο ότι οι σκύλοι και οι γάτες μπορούν να τα πάνε πολύ καλά, αλλά και ότι νοιάζονται ο ένας για τον άλλον.
Στη σκηνή που καταγράφηκε και αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι δυνατό να δείτε έναν σκύλο (που φαίνεται να είναι ένα Labrador retriever ) να πηδά στο κρύο νερό μιας λίμνης και να κολυμπάει γρήγορα προς ένα άσπρο και μαύρο σημείο: ένα γατάκι. Σε ένα γρήγορο αίσιο τέλος, η γάτα κολλάει στη γούνα του σκύλου και σώζεται, σύρεται στην άκρη χωρίς ασφάλεια.
Άγνωστο ποιος απαθανάτισε αυτές τις συγκινητικές εικόνες, οι οποίες διαρκούν μόνο 15 δευτερόλεπτα. Ο υπεύθυνος του βίντεο μάλλον δεν πρόλαβε να συνεχίσει την εγγραφή, γιατί πρέπει να έτρεξε στο περιθώριο για να βοηθήσει στη διάσωση.
Στο σύντομο βίντεο, μπορείτε να αναγνωρίσετε τον σκύλο που πηδά γρήγορα στο νερό της λίμνης και απομακρύνεται από την ακτή. Ο διασώστης πήγε κατευθείαν στο σημείο όπου πνιγόταν το γατάκι, προσπαθώντας να φτάσει σε ασφαλές σημείο.
Οι προσπάθειες της γάτας θα ήταν σίγουρα άχρηστες αν δεν υπήρχε η γρήγορη, ενεργητική και ηρωική δράση του σκύλου. Καθώς το γούνινο πλησίαζε, το ασπρόμαυρο γατάκι πήδηξε γρήγορα στην πλάτη του νέου φίλου και μεταφέρθηκε πίσω στην ασφάλεια.
Το βίντεο δημοσιεύτηκε στο Youtube με τίτλο «Ο σκύλος σώζει τη γάτα που πνίγεται από το νερό». και έχει ήδη λάβει πάνω από 500.000 προβολές. Οι αντιδράσεις ήταν πάντα θετικές: «Αυτό το βίντεο είναι καθαρή αγάπη», «Ένα πραγματικά όμορφο θέαμα», «Ο σκύλος είναι τα πάντα», ήταν μερικά από τα σχόλια που έλαβαν.
Κάποιοι χρήστες του Διαδικτύου, ωστόσο, ήταν καχύποπτοι, με το πίσω πόδι. Τελικά, τι θα οδηγούσε ένα γατάκι να βγει στη λίμνη; Δεν φαίνεται να υπάρχει μια χαράδρα στην οποία θα μπορούσε να γλιστρήσει. Ένα άλλο γεγονός που κίνησε υποψίες είναι ότι ο σκύλος κολυμπάει κατευθείαν στο θύμα, σαν να ήξερε πού να το βρει και να το σώσει.
Σε κάθε περίπτωση, τα σκυλιά είναι προικισμένα με ένα ισχυρό προστατευτικό ένστικτο. Και αν ο ήρωας της ημέρας είναι πράγματι ένα Labrador retriever, είναι μια ράτσα που αναπτύχθηκε για θαλάσσιες δραστηριότητες.
Πριν από λίγο περισσότερο από έναν αιώνα, οι πρόγονοι της φυλής ζούσαν στον ανατολικό Καναδά (στη χερσόνησο του Λαμπραντόρ) βοηθώντας τους ψαράδες και τους βαρκάρηδες στα καθήκοντά τους. Τα σκυλιά φρουρούσαν τις βάρκες, βοηθούσαν στη συλλογή των διχτυών και, κατά τη διάρκεια του κυνηγιού, πηδούσαν στο νερό για να σώσουν τα πουλιά που σκοτώθηκαν κατά την πτήση, τα οποία έπεφταν σε λίμνες ή στη θάλασσα.
Επομένως, η χειρονομία του σκύλου μπορεί να θεωρηθεί ως κάτι εγγενές στην ιδιοσυγκρασία των σκύλων. Ζουν μαζί μας «για να υπηρετούν και να προστατεύουν» και είναι πάντα πολύ προσεκτικοί. Η φροντίδα για τους ανθρώπους επεκτάθηκε και σε άλλα νοικοκυριά, όπως γάτες, άλογα, ακόμη και πουλιά.
Οι ιδέες που σχηματίστηκαν για τη δύσκολη συνύπαρξη σκύλων και γατών δεν είναι εντελώς αβάσιμες, όπως δείχνει το βίντεο διάσωσης. Δεν είναι θανάσιμοι εχθροί: είναι δύο διαφορετικά είδη, που δεν θα ζούσαν μαζί στη φύση, αλλά μπορούν να μάθουν να συνεργάζονται, αρκεί οι άνθρωποι να κανονίσουν κάποια πράγματα εκ των προτέρων.
Οι σκύλοι και οι γάτες είναι τα κατοικίδια που προτιμούν οι άνθρωποι . Έτσι σε πολλά σπίτια η μεταξύ τους συνύπαρξη είναι απολύτως φυσιολογική.
Όταν ένας ιδιοκτήτης σκύλου υιοθετεί μια γάτα (ή το αντίστροφο), τα δύο ζώα μπορούν να ανταγωνίζονται για την προσοχή, την περιοχή και την τροφή, για παράδειγμα. Κάποιοι, ωστόσο, γίνονται «φίλοι με το πρώτο γλείψιμο», χωρίς να απαιτούν κάποια ιδιαίτερη ενέργεια.
Τα περισσότερα, ωστόσο, χρειάζονται κάποια φροντίδα. Το πρώτο από αυτά είναι να επιφυλάσσουμε ιδιαίτερες στιγμές για κάθε κατοικίδιο, γιατί αυτό που διασκεδάζει το ένα δεν είναι πάντα ευχάριστο για το άλλο – αντίθετα: σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να είναι ακόμη και επιβλαβές για την υγεία.
Κατά την υιοθέτηση του δεύτερου κατοικίδιου ζώου, πρέπει να μυηθεί στον «βετεράνο». Δεν είναι το μέγεθος του ζώου που θα καθορίσει ποιος θα είναι το «αφεντικό», αλλά η ιδιοσυγκρασία του καθενός. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το νέο μέλος της οικογένειας πρέπει να συστηθεί προσεκτικά.
Τις πρώτες μέρες, είναι βολικό να κρατάτε τα δύο γούνινα σε ξεχωριστά περιβάλλοντα, φέρνοντάς τα μαζί μερικές φορές την ημέρα, πάντα υπό την επίβλεψη ανθρώπου. Οι εκδηλώσεις ζήλιας δεν πρέπει να ενθαρρύνονται, αλλά ούτε και να αγνοούνται.
Ο κηδεμόνας πρέπει να ενεργεί ως συντονιστής της αλληλεπίδρασης. Οι σκύλοι και οι γάτες μπορούν να μοιραστούν διάφορες δραστηριότητες, όπως παιχνίδι, μεσημεριανό ύπνο και αγκαλιά. Ο χώρος του καθενός όμως πρέπει να γίνεται σεβαστός.
Μετά από λίγες μέρες, η γάτα είναι πιθανό να προσπαθήσει να «βιώσει τα όρια». Μπορεί να προχωρήσει πάνω από το φαγητό του συναδέλφου του ή να καθίσει στο κρεβάτι – ή στην αγαπημένη του πολυθρόνα. Ο κηδεμόνας πρέπει να παρατηρεί τις αντιδράσεις και να αλληλεπιδρά μόνο σε περίπτωση καβγάδων και απειλών: τα σκυλιά πάντα «προειδοποιούν» ότι είναι δυσαρεστημένοι, εκνευρισμένοι, κοντά σε επίθεση.
Σεβόμενοι τις διαφορές, οι σκύλοι και οι γάτες μπορούν να ζήσουν μαζί, να μοιραστούν χώρους, να παίξουν και να διασκεδάσουν, να κάνουν παρέα ο ένας στον άλλο και να γίνουν υπέροχοι φίλοι. Η ιδέα της ασυμβατότητας των μεγαλοφυιών μεταξύ τους είναι καθαρός θρύλος.
